Jagody goji są powszechnie zaliczane między żywność superfood. Jej definicja nie jest ustalona, jednak ogólnie jest rozumiana jako żywność bogata w składniki odżywcze, witaminy, minerały, błonnik, antyoksydanty i składniki odżywcze pochodzenia roślinnego.
Tradycyjna medycyna chińska
Owoce kolcowoju były w tradycyjnej medycynie chińskiej używane szczególnie w postaci nalewki w celu przedłużenia życia. W regionie Himalajów są jagody goji od niepamiętnych czasów nazywane „owocami długowieczności”, „owocami nieśmiertelności” lub „sekretem urody i wiecznej młodości”.
Najwyższej jakości pomarańczowe jagody goji o typowym słodkim smaku można spotkać szczególnie na terenie Chin i Mongolii, gdzie są również obficie spożywane i są nieodłącznym elementem diety miejscowych. Rdzenni mieszkańcy tych obszarów również dożywają sędziwego wieku oraz dysponują nadzwyczajną dawką energii, nawet w późnych latach życia.
Niezliczone badania kliniczne zajmowały się wpływem kolcowoju chińskiego na ludzki organizm. Dla przykładu, w Stanach Zjednoczonych w ciągu lat 2008-2009 łącznie przeprowadzono 5 randomizowanych badań, które dokumentowały wpływ podawania soku z jagód GOJI na stan subiektywny pacjentów, w odróżnieniu od grupy kontrolnej, która otrzymywała placebo. Pacjentom przez okres 14 dni podawano ilość soku odpowiadającą 150 g świeżych jagód. Badanie dotyczyło subiektywnego samopoczucia pacjentów bez istnienia skutków ubocznych.
Rokitnik tybetański jest powszechnie zaliczany między żywność superfood. Jej definicja nie jest ustalona, jednak ogólnie jest rozumiana jako żywność bogata w składniki odżywcze, witaminy, minerały, błonnik, antyoksydanty i składniki odżywcze pochodzenia roślinnego.
Nazwa tych super-owoców pochodzi od starogreckiego słowa Hippophae – „błyszczący koń”. Już starożytni Grecy wykryli korzystny wpływ rokitnika, bowiem konie, które pasły się na pastwiskach, na których często występował rokitnik, były dobrze zbudowane i miały błyszczącą sierść.
Medycyna ajurwedyjska i tybetańska
Rodzimy gatunek rokitnika jest od tysięcy lat używany w medycynie ajurwedyjskiej i tybetańskiej oraz często jest nazywany rośliną przyszłości. Owoce rokitnika były w regionie Himalajów obficie używane szczególnie w celu wsparcia odporności, prawidłowej pracy układu trawiennego oraz eliminowania zmęczenia i wyczerpania.
Medycyna współczesna
Nowoczesna medycyna coraz częściej stosuje tę korzystną roślinę, bowiem rokitnik wspomaga pracę układu odpornościowego. Regularne stosowanie rokitnika między innymi przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania naskórka, układu krwionośnego, trawienia oraz prostaty.
Rokitnik ma obfite zastosowanie również w dziedzinie kosmetyki, gdzie jest używany przede wszystkim w postaci oleju, który jest tłoczony z owoców lub nasion. Badania kliniczne przeprowadzone w 1999 roku na Uniwersytecie w Turku w Finlandii ujawniły, że olej z rokitnika sprzyja zachowaniu zdrowia cery oraz zdrowemu wyglądowi naskórka już w ciągu 4 miesięcy użytkowania w postaci suplementu diety. Studium przypadku Puredia z 2017 roku udokumentowało oddziaływanie dwutygodniowej aplikacji oleju z rokitnika na blizny pooperacyjne.
